pomrukiwać

pomrukiwać: глаг.

• ворчать

• мурлыкать

* * *

несов. 1. ворчать;
2. (о kocie) мурлыкать; 3. (о niedźwiedziu itp.) урчать; 4. (о grzmotach itp.) издавать глухой гул, рокотать; громыхать; 5. (wyrażać niezadowolenie) роптать
+ 1—3. mruczeć 5. szemrać

* * *

несов.

1) ворча́ть

2) (o kocie) мурлы́кать

3) (o niedźwiedziu itp.) урча́ть

4) (o grzmotach itp.) издава́ть глухо́й гул, рокота́ть; громыха́ть

5) (wyrażać niezadowolenie) ропта́ть

Syn:

mruczeć 3), szemrać 5)

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

pomrukiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, pomrukiwaćkuję, pomrukiwaćkuje {{/stl 8}}{{stl 7}} mruczeć przez pewien czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kot pomrukuje. Ktoś pomrukuje z niezadowoleniem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pomrukiwać — ndk VIIIb, pomrukiwaćkuję, pomrukiwaćkujesz, pomrukiwaćkuj, pomrukiwaćiwał «mruczeć, mamrotać raz po raz, od czasu do czasu» Pomrukiwać pod nosem. Pomrukiwać z niezadowoleniem. Pomrukiwał jak niedźwiedź … Słownik języka polskiego
po- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej dokonane, oznaczający» a) «powtarzanie czynności przez jeden podmiot względem wielu przedmiotów lub ich części, np. pogubić, polepić, pomyć, potopić, powiązać; poprzedzielać, porozsyłać,… … Słownik języka polskiego

Словари и энциклопедии на Академике